sanki her şey ayrilmamiz üzerine kururlu. doğa bizi istemiyor biz direniyor gibiyiz.
ben kendimdem cok bunaldim. hatalarimdan sıkıntılarımdan cok bunaldim. donum noktam gerçekten. kaderimi belirleyeceğim. konusacak kimsek yok, oturup seni anlatınca benden sikilmayacak kimsem yok. sen olmasan daha da yalnız kalicam.. cok zor olacak. ama sana bunlari nasil yapabilirim artik... benimle hayatin sorunlu, yarin ne cikacak acaba durumu. bensiz hayatın daha iyi olacak biliyorum, belki de iyi ki ayrılmışim diceksin. daha hayatimin dönüm noktasi bu gece diyip ardina uyuyan bir benim ben. henuz kendime yararim dokunmazken....
