sabah girdiğim sınavdır. yeni yeni kendime geliyorum, ben durumumun vahametinin farkındayım, zaten bıçak sırtı bir durumum vardı, olmadı işte. edebiyatta çok güzel yapmam lazım ki istediğim yeri kazanayım. dedim anneme kazanamazsam rezillik, okulu bırak gel başka okula gidecem diye onu da kazanama. komik dedim.
arkadaş da sınav şokuna girmiş galiba sınavdan sonra konuşuyoruz, mutlu mutlu konuşuyor benimle, herkese zordu, o kadar kötü değil, yapılabilir filan diyor. kız bildiğin mutlu ne yapayım bu saatten sonra diyor. gülüm, dedim. kendini kandırma. edebiyattan neredeyse hepsini yapman gerek. evet, diyor. az önce tekrar konuştuk durumun vahametinin farkına vardırabildiğimi düşünüyorum. sınav şokunu atlattı galiba.
