duruşma salonunun hemen dibindeki oturma yerinde garip görünüşlü, en az 50 yaşında bir amca duruyor.
adamın hali bana ürkütücü geldi.
duruşmanın 40-45 dk uzaması mukabilinde gidip bir çay içtim, döndüğümde bu amcayla mübaşir yan yanalar ve ben laflarını keserek ".... elektrik kurumuna kaç sıra var ?" diye sordum. amca benim davalım olduğunu belli eder sözler sarf etti ve ondan itibaren mahalde 45-50 dk boyunca göz hapsinde kaldım. adam gözünü kırpmadan bana bakıyor. yaşına hürmeten susuyorum ama hürmetsiz biri dahi olsam sesimi çıkaramazdım sanıyorum.
duruşma sırası bize gelince iddia ve delillerimizin bahsini açtım. adamın 4 farklı dosyadan da kaçak elektrik kullandığına dair istihbarat almıştım. bu hususu mahkemede zikredince adam titremeye başladı zangır zangır... adama bir şey olacak diye ödüm koptu. duruşma da biter bitmez duruşma zaptını alıp oradan koşar adımlarla uzaklaştım.
bir daha o adamın duruşmasına girmeme kararı aldım. başkalarına itekleme düşüncem var.
