Çocukluk insanın en günahsız, saf ve savunmasız olduğu dönemidir. Ananın kutsal dokunuşları eşliğinde, kötülük, yalan-dolan nedir bilmeden çıkarsız katılır yaşama. Sevgi vardır literatüründe. Oyunları, kendini ifade zeminidir.
Çocuklar her haliyle güzeldir. Ama gülünce daha da güzelleşirler. Gülüşleri özgürlükle ve umutla yüklüdür. yürekleri bir bütün dünyayı içine alacak kadar geniştir.
