kezbanın bu dediğini iyi anlayabilmemiz için toplumun temeline inmemiz gerekiyor. çok alengirli bir giriş yaptığımın farkındayım ama durumu şöyle izah edeyim; bizim toplumumuzda erkeğe öyle bir misyon yüklenmişki, erkek sürekli erkek olduğu hatırlatılarak ve höyt zöyt diyerek büyütülür. gelecekte bir karısı olur, sonra erkek için hayatında iki kadın vardır aslında. biri annesi, diğeri eşi. erkek bu ikisi arasındaki dengeyi kurmaya çalışır. çünkü tek bir tarafa yüklenmek hep sapıttırır. ancak toplumda aslında erkeğin rolü öyle bir belirlenmişki(aynı şey kadınlar için de geçerli ama konumuz erkekler olduğu için böyle diyorum) ve bu rolü yerine getirmediği(doğrusu öyle zannedildiği zaman) zaman nasıl bir ceza alacağı belli. hani annesine azıcık ilgi gösterse karısı tarafından "hanım evladı", "süt çocuğu", "anasının dibinden ayrılmıyor" gibi sıfatlar ve söylemlerle karşı karşıya kalıyor. işte bu yüzden kadın tarafı annesiyle istediği kadar görüşebilir, istediği kadar dedikodu yapabilir, dışarı çıkabilir. ama erkek bunu yaptığı zaman bu sıfatlar çok kolayca yükleniyor üstüne. bunu daha çok kezban diye tabir ettiklerimiz yapıyor tabi. ha iş değişip erkek tarafı eşine azıcık ilgi gösterse bu sefer ailesi ve annesinden "hanım köylü", "vefasız evlat", "hayırsız evlat" gibi sıfatlar yiyor. e bu sefer erkek arada kalmış oluyor ve tokadı yiyen o oluyor.
uzatmadan ve konu dağılmadan toparlamak istiyorum. erkekler bu işi dengeli bir şekilde götürebilmelidir. ancak o bu işi yaparken karısı veya annesi erkeğin işine karışmamalıdır. aklı başında olan bir erkek bu dengeyi zaten kurabilir. kuramayan varsa zaten onları konu dışı bırakıyorum.
