zindan edilen hayatın süresi yine aşk acısı çeken kişiye göre değişmektedir... hemen hemen herkes yaşamıştır bu aşk acısı denilen mereti... yüreğine oturttuğu o kişinin bir anda çekip gitmesine dayanamayan insan kendini bu dünya'nin en şanssız kişisi ilan eder... alkole sıgaraya vurur kendisini... o hiç dinlemediği arabesk şarkıları ardı ardına listeler winamp de odası resmen bir batakhaneyi andırır...
geceleri poposunda pireler uçuşturarak uyumak varken, yorganın altında sabahlara kadar ağlayarak harab eder kendini... daha ilk terk edilişi ise atlatması da epey uzun zaman alacaktır... hatta bu terk edilişi hazmedebilmesi için etrafından epeyce bir uzaklaşacaktır... zaten etrafındaki insanlarda bu aşk acısı çeken arkadaşlarının kendini bir türlü toparlayamamasından dolayı sıkılmışlardır...
- yeter giden gitti, o şimdi kimin kolunda allah bilir... sen neden hala onu düşünüyorsun?
tarzında yaklaşarak aklını başına getirmesine yardımcı olurlar...
aslında bu acının geçici olduğunu anladığında ise kendinden epey bir şey kaybetmiş olur... artık yeni aşklara yelken açmak için arkadaşlarının arasına bomba gibi geri döner... artık gelsin biri, gitsin biri tarzında yaşamaya başlamıştır bile...
