acını saklama. asla erteleme. acın seni insan yapan bir gerçekliktir. dana gibi böğürerek ağlamaktan utanma. için kanıyorken yüzünün gülmesi , kendini kandırma yolculuğunun ilk yanlış adımı olur. bunun ucu sonra gündüzleri süper makyaj yapıp, imrenilen bir iş kadını olup, geceleri yastığına ve yanlızlığına sarılıp sessizce ağlamaya kadar gider. ayrıldığın, terk ettiğin ya da terk eden adama/ kadına ne hissediyorsan o anda onu da saklama. kızgınsan küfret anasını satayım. kendine kızgınsan ana avrat düz git. özlüyorsan dön diye yalvar. saygı duyuyorsan hala sessizce yaşa acını. davacının aptalı derdini mübaşire anlatırmış. kimseye bıdı bıdı yapma. hayatında, yatağına aldğın, terindeki tuzun tadını, öpüşünün sıcaklığını, kokusunu ezebere bildiğin insanı iyi hatırla. onu inkar etmek kendini inkar etmektir. göğsünde bir madalyon gibi taşı geçmişini. o seni sen yapan kilometre taşlarından biri olacak ilerde çünkü. rüyalarına gelmesine izin ver. onsuzken bile onunla uyumaya devam et. iyi gelir. hayallerinde bile hala onunla sevişiyorsan, siz ayrılmadınız hala. üstadın dediği gibi ayrılık da sevdaya dahil. çünkü ayrılanlar hala sevgili! ama bir başka üstadın dediğine göre de, her aşk bir önceki aşktan yapılır. ve ayrılınmaz aslında hiç bir seferinde..
ama hepsini siktir et sen. çok sevmek nedir biliyor musun dostum;
