Ümit Yasar Oguzcan'in 5.Mektubunda yazdigi bir kisim var:
" [... ]
Özleme bir diyecegim yok.
O kömür kirintilari arasinda parlayan bir cam parcasi.
O nefes alisi sevgimizin, kavusmalarimizin anlami.
O tek güzel yönü bekleyislerimizin.
Insanligimiz özleyislerimizle alimli,
Yasantimiz özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadi var, hele seni özlemin.
Bir kokusu var bütün ciceklere degismem.
Bir isigi var, bir rengi var seni özleminin, anlatilmaz
