siyasal islam ya da islamcılığın, müslümanlıktan en büyük farkı, yaratıcıya olan inanç sistemlerinde , o'nu farklı bir kategoride değerlendirmeleridir. müslüman için allah, kendisine karşı korku ile ümit arasında bir ihlasla tapınılan ve kimseye ait olmayan ölümsüz bir varlıktır. şöyle ki dünyada tek bir kişi cehenneme girecek dense o acaba ben miyim diye korkup, sadece bir kişi cennetliktir diye ferman buyurulsa, o acaba ben olabilir miyim şeklinde bir ümit duygusu. müslümanlıkta kişi kendi nefsini asla temize çıkaramaz, hatta islam'ın en üst düzey formülasyonu olan tasavvufta bu durum ''kafir olunmadan müslüman olunmaz'' şeklinde formüle edilmiştir. açılımı, kişi kendi nefsini kafirin nefsinden aşağı görmedikçe iman lezzetine ulaşamaz şeklindedir.
islamcılıkta ise allah, islamcının din adına ortaya koyduğu siyasal faaliyetleri meşrulaştırmada bir araçtır. islamcının allah'ı hep siyasal islamcıya çalışır. bunu allah bizimledir teviliyle formülleştirir. zira kendisi islam adına hareket ettiği için onun kafasındaki allah başkasıyla olamaz ya. bu durumda allah adına asar,keser hata yapsa bile ki kendileri asla hata yaptıklarını kabul etmez, bu ancak fıkhi bir ictihad yanlışıdır. iran'da devrim sonrası kurulan mahkemelerin reislerinden halkali, 3 ayda bin kişinin idam hükmüne imza attınız eğer yanlış karar vermişseniz ne olacak diye soranlara '2 eğer hataen asılmışlarsa cennete giderler ne olmuş'' diye cevap vermiştir. hizbullahçıların domuz bağlı cinayetlerden pişman olmadıklarını ''islamda pişmanlık yoktur '' şeklinde izah etmeleri aslında dini nasıl sakat algıladıklarnı gösteriyor. halbuki islam tamamen pişmanlık üzerine kuruludur. aynı fikrin tezahürünü rte'nin gösterilerde ölenler için ölmüşse bilemem, ya da borsa etkilenmez tarzı beyanlarında görebiliriz. allah adına hareket ettikleri için artık allahlaşmışlardır. onlara karşı çıkmak da allah'a karşı çıkmaktır.
tarihteki ilk siyasal islamcılar bence emevilerdir. daha sonra bunun şia versiyonu da çıkmış hatta bizzat siyaset üzerine bir anayışla sonrada fıkıh kısmını tahkim etmiştir. üzüldüğüm şu ki hatalarıyla beraber islamcılık zihniyeti bir nefesti. kutup, mevdudi,şeriati,el benna, abbas medeni,garaudy,ismet özel, hamidullah,ali bulaç vs..12 senede bu birikimlerin itibarı sıfırlandı. rte ve şurekası islamcılığı sikilmiş sıpaya döndürdüler. akp sonrası artık bu ülkede müslüman kimlikli siyasetçiler 150 sene konuştuklarına insanları inandıramazlar.
