Savur savrul gönlüm modunda buraları işgal eden hanımefendilerin bıraktığı intiba. Ne yapacaklarını, kiminle konuşup kime güvenecekleri hatta ne yazmak istedikleri hakkında hiçbir fikri olmayan halleriyle sanki yara izleriyle manastırda dolaşan bir rahibe ürkekliği ve çekingenliğiyle göz kırpıştırırlar başlıklara. Boş beleş diyorum fakat aslında tam ifade edilir bir halleri yok. Regl sancısını yazıya döken bu kızlar asla samimiyetsiz değildir. Bilakis Ağrısını anlatacak kadar naif. Hani Güneşli bir günde çamaşırları asarken Ağzında mandalla gülümseyenine de rastlamadım. Hep sadece kız olarak imajine ettiler kendilerini. Hala öyle.
