einstein'ın büyük ses getiren, modern fiziğe çok büyük katkısı olan kuramıdır. albert michelson vakti zamanında bir deney yapar. optik bir alet geliştirir bu alet dünyanın dönme hızını, güneşten gelen ışığın hızına ekleyerek hesaplar. dünyanın saniyedeki dönme hızı 30 km, ışığın saniyedeki hızı 300.000 km. bu sonucun 300.030 çıkması gerekirken hep 300.000 çıkar. herkes bunun neden yanlış olduğunu açıklamaya çalışırken, einstein doğruluğunu açıklamak için kafa patlatır ve bu meşhur teoremi geliştirir. formül bilindiği üzere e=m.c² dir. bu teoreme göre ışık hızına ulaşmak için kütlenin neredeyse sıfır olması gerekir ve yine derki eğer ışık hızına ulaşırsa bir cisim kütlesi artar, uzayı kaplar. bu kuramda zamanın göreliliği üzerinedir. zaman ve mekanın birbiriyle ilişkili olduğu, birbirine göre göreli olduğu söylenir. yani uzayda eş zamanlılık yoktur. gene bu teorem derki ışık hızına ulaşan bir cisim için zaman durur, boyda kısalma olur. bunu meşhur ikizler paradoksuyla açıklarlar hep. işte efendim iki tane aynı yaşta, aynı boyda ikiz vardır. biri dünyada bırakılırken diğeri ışık hızıyla uzaya gönderilir. dünya zamanıyla aradan atıyorum 20 yıl geçsin. ışık hızına ulaşan cisim için zaman daralır yani kısalır. uzaydaki adam için atıyorum bu süre 10 yıla tekabül edecektir. yani ışık hızına ulaşan kişi dünyaya döndüğünde ikizinden genç ama kısa olacaktır. yani zaman, yere, mekana göre değişkendir. zaman görelidir. ışık hızına ulaşan bir rokettin bir yerinde patlama olursa, patlama da ışık hızında olacağı için roketteki adam bunu göremeyecektir. zaman durmasından kasıtta budur. yani uzay zaman birbiriyle ilişkilidir ve uzay zaman olmaksızın bükülemez yani aslında zamanın bir şekli vardır.
