yalnızlık kader değil insanın doğasında olan birşeydir, ki her kalabalığın arkasında yalnız kalır ve en çok kelimeyi kendimize sarfederiz, en çok kendimiz için üzülür ve her yalnızlığı kendimize mal ederiz. her birlikteliğin arkasında hesaplanmalıdır o yüzden yalnızlık, ömür boyu sürsede yinede bıkamayız kendimizden, çünkü o bizizdir ve can bedenden ayrılmaz, en büyük hazinemiz kendimizizdir, önce onu tanımalı ona sahip çıkmalı ve onun için çalışmalıyız, unutma sen yoksan hayatında yok, etrafındakilerde; yalnızlığa bakış açını değiştir oyüzden, öyle bakma mesela, kendinle vakit geçirmek olarak gör, ama nolursa olsun herzaman elinin uzandığında dokunabileceğin bir dostun olsun, yoksa bu sorunsal canını yakar, yalnızlık bile ilaç olamaz sana.
