zeus'un eşi, tanrıların kraliçesidir. hera, her zaman, özellikle zamanımızda örneklerine çok rastlanan varlıklı ve bencil burjuva kadınını simgeler. sıradan bir kadın gibi, dedikodudan korkar, kendi kocasıyla yatmaktan çekinir. ama her defasında zeus buna bir çare bulur:
tanrılar, insanlar görecek diye korkma,
altın gibi bir sisle örterim dört bir yanımızı,
güneş bile onu geçip göremez bizi,
her şeyi keskin ışıklarıyla gören güneş bile.
böyle dedi, aldı karısını koynuna, sarıldı,
tanrısal toprak yumuşak bir çimen saldı,
taptaze lotos bir hali serdi toprakla aralarına,
safranlardan, sümbüllerden, tatlı bir halı,
uzanıverdi ikisi de halının üstüne,
sardı onları güzel bir altın bulut,
buluttan çiy damlaları akıyordu pırıl pırıl...
bugün de kazdağ'ın tepesine çıkın, aralarında otlar fışkıran tepsi gibi serilmiş, kocaman, dümdüz taşlar görürsünüz ve bu yeşil halıların üstünde tanrıların seviştiğini geçirirsiniz aklınızdan...
