son zamanlarda kimlik üzerinden siyasetin önemi artmıştır. ama bu kimlik siyaseti öncekilerle aynı değildir. kimliğin vurgulanmasında ve içeriğinde farklılık olmuştur. 1990'lardan önce kimlik başka kimlikler üzerinde egemenlik kurmaya çalışırken günümüzde her kimlik kendi çizgisinde kendisini gerçekleştirmeye çalışmaktadır. kimlikler arasında ayrımlar yatma daha yerel düzeylere kadar gitmiştir. her türlü kimliğin önemi arttığı halde ırkçılığın önemi de azalmıştır. nefret suçu bu esnada çok önem kazanmıştır. türk kimliği ortadoğu'dan kafkaslara kadar bir coğrafyada kendi farkına daha fazla varmaya başlamıştır.
bu esnada türk kimliğinin kültürel coğrafyasında kürt, gürcü, çerkez gibi kimlikler arasında ayrımlar belirginleşmektedir. her kimlik kendi tarihi ve kültürel farklılıklarını ön plana çıkarmaktadır. aslında bazılarının düşündüğünün tersine bu alt kimliklerin kendi farkını vurgulamasında bir artış olmasına rağmen türk kimliğinin bütün bir ortadoğu ve kafkaslardaki nüfuzu ve önemi 30 yıl öncesine göre artmıştır. bu anlamda türkçülük artık kendisine bu kültürel canlanma açısından bir yer bulmaktadır. bir yanlış anlaşılmayı da düzeltmemizde yarar vardır; türkçülük, ideolojik olarak türkçülüğü savunmak demek değildir. türkçülük, türk kültürüne ve diline katkıda bulunmaktır. örneğin türkçülüğe ideolojik olarak karşı çıkan ve türkçe konuşan kişi de türkçülüğe katkıda bulunmaktadır. diğer taraftan bazışarı türkçü oldukları halde türk kültürünü kötü bir şekilde temsil ederek ya da türkçe dilini kötü bir şekilde kullanarak türkçülüğe zarar vermektedir. türkçülük savunulacak ya da reddedilecek bir şey değildir, yaşandıkça güçlenen veya yaşanmadıkça zayıflayan bir şeydir.
