ilhan mansız ve arda turan, sonradan görme, bulup bunama, içine etme gibi deyimlerin ''ekrandaki adam'' olmaları münasebetiyle milyonların ibret alacakları numune karakterlerdir.
birtakım dadaist tavırlar, absürt alışkanlıklar başkasının hayatının sıradan bir parçası olabilir ve ilk tanımlamada saçmalık olarak değerlendirilecek tutumlar onda fazlaca sırıtmayabilir. bu durum onun bütün hayatını içine alan bir hal aldığı için tarz mefhumuyla adlandırır ve geçeriz. ama hayata onun gibi bakacak, dünyayı onun gibi algılayacak, kendini onun gibi tanımlayacak ve kendine onun gibi davranacak kafa yapsına sahip olmayan biri yapınca üzerinde duran şey köylülük sıfatıdır. tamamlanamamış bir sürecin nihayete ermesi için gerekli olan şeyleri karşılamadan, hariçten müdahaleyle kemale erdirilen her girişim ya komiktir ya da zararlı. avrupalı modern. neden? çünkü giyim tarzı böyle deyip onun gibi giyinmeyi yasalarla şekillendirip kanuni bir nizam haline getirmeye çalışan cumhuriyet aydınlanmacılarının da bu çapsız determinist çılgınlıklarının ortaya çıkardığı ne idüğü belirsiz türkiye tablosu gibi.. imdi arda o kıyafetin altını olması gerektiği gibi tamamlasaydı ne olacaktı? hiç.
