Nefret ediyorum üvey annelerden. Bir üvey anneye maruz kalmadığım halde nefret ediyorum. Yıllar önce ben daha minicikken mahallenin en sevdiğim teyzesi ölmüştü, çocukları en yakın arkadaşımdı. O öldükten sonra baba hiç vakit kaybetmeden evlendi, pipisinin derdine düştüğünün farkında değildi elbet kimse, bahane çocuklarımın başında biri olsun. Geldi kadın, iki çocuklu eşi ölmüş bir hanım abla. ilk başlarda çok hanımdı, çocuklar üvey anne sevinci içindeydi, kim elini uzatsa ona koşuyorlardı, sevgiye açlardı. Sonra o zamanlar en yakın arkadaşım olan şey git gide içine kapandı. Artık bana vurmuyordu, bizimle oyun oynamıyordu, öyle oturuyordu bir köşede. yıllar geçti hala o oturuşu ve bakışları ile gözümün önündedir.
derken okuldan alındı, kadının diğer adamdan çocukları okuyordu oysa ki. sonra erkek olanlar okuldan alınıp işe verildi, daha miniciktik.
sonra kuru ekmek yemeye ve en sonunda eve alınmamalara başladılar, pipi derdindeki adamda her gece karısını hallettiği için ses çıkarmadı bu durumlara. sonra teker teker akrabalarının yanına gönderildiler, vedalaşamadık bile.
yıllar sonra olayı herkes unuttu, ben unutmadım. o kadın annem ile yakın arkadaş oldu. eve geldiğimde koltukta oturuyordu, kibarca gitmesini rica ettim, annem ağzıma etti.
sonra işe başladım, o ailenin en küçüğünü gördüm, korkunçlu abla beni tanıdın mı dedi. 1.40 civarı kambur bir çocuk, koskocaman bir adam yüzüne sahip, kırışık yüzü, gözleri anlamsız. tanımadım elbet.
tanıttı kendini, sarıldık özlemle, işe her gittiğimde görüşmeye devam ettik, ablası öğretmen olmuştu, abisinin artık bir kuaför dükkanı vardı o da abisinin yanında çalışıyordu, içim rahatladı.
derken bir gün ikinci üvey anne vakası yaşadım, şeyinin derdine düşmüştü adam ile kadın, bir aileyi yıkıp iki çocuk ve bir kadını ortada bırakıp çok mutluyuz havaları içinde geziyorlardı. kadın göğsüne göğsüne vurup onlar benim çocuklarım, benim öz evlatlarım diyordu.
Küfürlü uzun süren konuşmamız sonrasında tüm zehirimi akıttım, gayet mutluyum o günden beri. işte üvey anne böyledir. Vicdan sahibi biri ise, bir çocuğun hangi anneden doğduğunun önemli olmadığını düşünüyorsa, onun sevgiye, ilgiye, yakınlığa ihtiyaç duyduğunu bilen biri ise çocuklu bir adam ile evlensin, ondan anne olur ama bunlar yoksa üvey anne etiketinden öteye gidemez.
