uzaktan uzaktan olabilir. ama aşkın vücut bulması, sokaklarda gezmesi için başka şeyler gerek. mesela tavır. nasıl durduğu, nasıl konuştuğu, nasıl baktığı, nasıl oturduğu en az yazdıkları kadar önemli. o yazılardaki melankoli dilinde de varsa, sıkılırsın. konuşmayı bilecek yani, konuşmak yazmaktan zordur. parmağındaki özgüven bakışında da olmalı. yüzüme bakmadan konuşuyorsa isterse yeni bir edebi akım başlatsın bir şey ifade etmez. olması gereken her şey yerli yerindeyse o aşk olur. en azından bende.
