devlete isyan eden, devleti bölmeye çalışan oğlun bile olsa duygularını kenara bırakacaksın felsefesidir. ama hayatı boyunca hiç bir üst düzey görevde bulunmamış zihinler nasıl algılasın bunu.
ulan senin şirketin var, oğluna sorumluluk veriyorsun ama o şirketin anasını bellemeye meyilli. iki seçeneğin var ya diyeceksin ki şirkette çalışanların ve şirketin ekonomiye kattığı değer için 1 kişiden vazgeçerim ya da sırf oğlum olduğu için onlarca çalışanı ve istihdam sağlayan bu firmayı hiçe sayarım.
ama işte önce beyin olmalı, önce beyin. ulan sen bir yerde müdürsen; aynı maaşı alan ama verimlilik olarak birbirinden çok farklı olanlardan başarılı olanı mı yoksa daha çok sevdiğini mi tutarsın. senin sevgin seni ilgilendirir işten çıkarır acını yaşarsın ama başarısızlık herkesi etkiler. dağılın şimdi okul zili çaldı.
