- Sen nerelisin Necdet?
- Abi ben buralara geldiğimde çok küçükmüşüm
- Tamam, nerelisin?
- Böyle el kadarmışım geldiğimizde
- Tamam anladım, nerelisin işte?
- Hiç oralı bile değilim abi dikkat ettiysen
- Lan sen nereli olduğunu bilmiyor musun yoksa?
- Bilenin dostu olmazmış abi
- Düşenin lan o
- Düşkünler yurdu vardı abi benim doğduğum evin yanında
- Haydaaa...
- Yokuş aşağıydı bizim evin önündeki yol, Camii'de yukarıda tabi, kışın o hacılar nasıl da badi badi yürümeye
çalışırken bir anda düşerlerdi bi görsen, aşağıda da kızlar yurdu vardı oraya kadar yuvarlanırlardı
- Oğlum sen yine saçmalamaya başladın iyisi mi git hadi bak havada kararmaya başladı
- Karanlıktan korksak Fener'e binmezdik abi!
- Lan?! Vaaayyy kelime esprisi de yaparmış çakal, nolur bu haftasonu maç?
- Üst bekliyorum abi
- En az 3-4gol olur diyorsun yani
- Yok abi ben Arena'nın üstünün yapılmasını bekliyorum
- Niye lan?
- Yağmur yağar üşütürüm diye maçlara gidemiyorum kışın
- Üşütmüşsün üşüteceğin kadar sen zaten
- Valla mı? Ben gidim de 2kilo mandalina alim o zaman, hem benim muhabbet kuşu da çok seviyor, ona da atarım
bi kaç tane
- Lan kuş mandalina yer mi?
- Yiyor demedim ki abi
- E seviyor dedin?
- Ben mandalinayı kafese fırlatınca çok seviniyor abi acayip hoşuna gidiyor, ciyak ciyak bağırıp kafesin içinde
oradan oraya atlıyor
- Tamam lan tamam git Allah'ın manyağı! Ben de burada oturmuş seninle iki saattir ne konuşuyorsam!
- Oldu abi görüşürüz hayırlı sabahlar...
