2006 yapımı bir alman filmi. türkçe adıyla başkalarının hayatı diye çevrilmiş. henüz berlin duvarı yıkılmadan önce, doğu almanyanın içinde bulunduğu kültürel ve siyasal baskıyı anlatır film.
politik film babında, bence en mükemmel en samimi en gerçekçi filmlerdendir.
filmin son sahnelerinin birinde geçen "sizin gibi insanlar ne yazık ki bu ülkeyi yönetti!" cümlesini, yaşadığı ülkede kimi politikacılara söylemeyi hayal eden milyonlarca insan yaşıyordur eminim.
film hakkında yapılan yorumlara bakıyorum da genelde "sosyalizmin ne boktan şey olduğunu anlatıyor" vs.. diye yorumlar var. rejim üzerinden ne diye bakıyorsunuz. bize demokrasi diye yedirilen ülke rejimlerinin bundan çok farklı bir yanları yok. elbiseler farklı sadece.
teğmenin, yemekhanedeyken alaycı bir başbakan fıkrasını anlatırken rütbeli tarafından duyulması ve sonrasında teğmenin işinden atılma kaygısından dolayı yaşadığı o korkuyu izlerken sanki etrafımda sürekli
olan, tanıdık bir sahneyi izliyormuşum gibi geldi bana.
türkiye'de bir devlet memurunun kurum içerisinde, 'aman işimden olmayayım' diye devlet hakkında olumsuz şeyleri konuşmaktan çekinmesi; ya da bir belediye içerisinde, o belediye hangi partiye aitse, o parti hakkında olumsuz şeyler söyleyememesi, işinden olma korkusu...