ailem buralı, bense çocukluğumun ardından 15 sene sonra tekrar geldim.
adana'nın dünya ile güneş arasında yer aldığı rivayetini yalanlarcasına güzel bir hava hakim bu aralar; arada yağmur, serin geceler avrupa'nın bir kentinde geçen öğrenciliğimi anımsatıyor. (avrupa'da okudum diye nasıl bahsedilir 101)
kozan kalesini de ilk kez gördüm, güzeldi; kalenin en son (kaleye çıkarken sağ uç bölümü) kısmından şehre karşı işeyen pozumu da duvar fotoğrafı yapmayı düşünüyorum gerçi.
kalenin altında yer alan cafede menengiç kahvesini içtim bu yöreye aitmiş; harikaydı. cafe'de servis yapan rıdvan dilmen saçlı adam tam tarifini vermedi ama yarın gittiğimde almayı planlıyorum.
kentin vakit geçirilecek mekan sıkıntısı var gibi; bir kaç birahane dışında bir yer göremedim ya da daha dikkatli dolaşmalıyım.
narinciye bahçeleri ünlüdür, anneannemin olan arazileri gezdim, şuh bir hale bürünmemek elde değil.
bilgi: 70 veya 80'lerde kahve zor bulunurmuş ve ancak karaborsa ile fahiş fiyatlarla alınırmış, piyasaya menengiç kahvesi sürülmüş ve çok tutulmuş. böylece bu yöreye has, ayrı bir kahve kültürü oluşmuş. (türk kahvesinin sütle yapılanı, daha lezzetli olanı)
sonradan edit: kozan'da tavsiye edeceğiniz, pavyon- birahane dışında insanca kahvemi içebileceğim bir yer varsa mesaj kutumu yakınız.
