öncelikle belirtmek gerekir ki, demokrasinin başlı başına bir ideoloji olduğu varsayımını bu yazının dışında tutacağım. pek çok düşünür demokrasinin diğer ideolojilere yardımcı olan bir araç olduğunu varsaysa da, benim kanım demokrasinin sistemlerin doğru çalışmasını sağlayan mekanizma olduğu yönündedir, ve yazı bu varsayım üzerine yürüyecektir.
asıl sorum şu: demokrasiler her zaman düzenli çalışır mı? yazının amacı bizzat demokrasi üzerinde hata payı aramaktır. örneklendirmek gerekirse, demokrasiler sistemlerin düzgün çalışmasını sağlasa da, seçimle bu düzgün çalışan sistemlerin bozulması mümkün mü? demokratik bir seçimle, demokratik olan bir haktan vazgeçilebilir mi?
tamamen doğru işleyen bir seçim sonunda, toplumun %51.42 si biz kadınların bir daha oy kullanmaması yönünde görüş belirtirse ne olacak? yada toplumun %83.61 ü çocuk tecavüzünü serbest bırakalım derse? halkın %95.93 ü dönemin başbakanını padişah ilan edip mutlak monarşi istiyoruz derse? demokrasi kendi eliyle kendisinden vazgeçmiş olmayacak mı?
kanunlar mı devreye girecek? peki ya bu seçimler yapılmadan önce, bu seçimleri mümkün kılacak şekilde kanunlar değiştirilirse?
bu konuyu bir hukukçu arkadaşımla tartışırken dedi ki, hukuk bu kanunların değiştirilmesine izin vermeyecek, silah zoru olmadıkça kanunlar değişmeyecektir. ama halkın talebi bu yönde? hukuk bu durumda paradoksal olarak demokrasinin kendi kendini gerçekleştirmesine izin vermiyor olmayacak mı?
hukuğu demokrasinin bir yan unsuru olarak adlandırırsak, demokrasi için bir yan unsurun bu şekilde hatalı bir kısır döngüye girmesine göz yumuluyor. demokrasi için, yeri geldiğinde demokrasi esnetiliyor. fakat bu sefer de yeni bir paradoks ortaya çıkıyor: ya bu esnemeler olumlu hatadan daha fazlasına göz yumarsa? demokrasiyi koruyoruz diyerek demokrasiyi halkın elinden alırsa? "halka rağmen halk için" sloganlarıyla askeri darbeler mi göreceğiz?
hayır mı? peki bunun sınırını kim belirleyecek?
tarihe mi bakalım? tarihte kazanan kahraman, kaybeden haindir. tarihe bakarsak, demokrasi demokrasi olmaktan çok daha uzaklara gidecektir.
belkide toplumlar için en doğrusu demokrasinin işlemeyeceğini kabul etmek, bunu "olumlu hata" olarak kabul edip görmezden gelmektir.
