sevmek değil ancak kaç milletten oluştuğu halde hiçbir zaman bölünme tehlikesi yaşamadığı için imrendiğim ülkedir. kimse "ana dilde eğitim" hakkı istemiyor ülkede. hatta ülkenin resmi dile bile yok anayasalarına göre ancak kimse ben ingilizceyi kabul etmiyorum demiyor. bu ülkede 30-40 öncesine kadar siyah-beyaz ayrımı varken şu anki başkanlarının siyahi olması şaşırtıcıdır. imrenilmeyecek gibi değil bu ülke ve insanları.
