samimiyetsizliğine ayar olduğum severler. bilmiyorum benim gördüklerim mi hep böyle ama tanıdığım hayvanseverlerin çoğu hayvanları sevmekten ziyade hayvan sevgisi üzerinden sevilmek derdinde olan yalnız ve pek bir özelliği olmayan insanlar
''Pusican 32 yaşında, bulduğumda bi gözü yoktu, arka ayakları komple yanmış, kuyruğu da kemirilmişti, 1 aylık bir bakımdan geçirdim kendisini, şu an gördüğünüz gibi gayet şirin ve simsiyah tüyleri var, kendisini benim kadar sevebilecek arkadaşlar bana ulaşsın, ona sıcak bir aile bulalım''
Ne lan bu? Hayvanın geçmişini niye anlatıyorsun oğlum? Niye kendi reklamını yapıyorsun hayvan üzerinden? ''Böyle böyle bi kedi var elimde, sahiplenmek isteyenler bana ulaşsın'' de bitti gitti, sanki ''Ben buldum! Ben baktım! Ben iyileştirdim! Ben sevdim!'' demese ''Niye oydun lan kedinin gözünü orospu çocuğu???!!!'' diye evini basıp linç edecez kendisini
Desene ''Kıçı alev almış diye salonun ortasına pisliyor'' diye! Desene ''Kapkara bi şey diye eve gelen misafir çocukları geceleri hayvandan korkuyorlar'' diye! Desene ''Zaten yaşlı ve siyah bi de gözünün birisi yok evde yalnız başıma hayvanla kalamıyorum ödüm kopuyor'' diye! GERÇEKLERi SÖYLE LAN!!!
Neyse tamam sakinim, her şeye rağmen böyle tipler de gerekli, her ne kadar samimiyetsiz ve yalancı da olsalar yine de hayvanların işlerine yaradıkları kesin
