Yok abi böyle albüm olamaz.Hani hepimizin hayatında bazı insanlar vardır,daha doğrusu hayatımızın köşesinde duran,görünce selam veririz arada.Bazen onu da yapmayız.Ama bir gün bir tesadüf olur,otobüste karşılaşırısın ne bileyim yanyana oturursun sınav öncesi konuşursun.Sonra dersin vay lan ne iyi insanmış,ne derin adammış diye.Aha işte o insanın karşılığıdır bu albüm.Dinlersin ilk alıp bu ne lan deyip kapatırsın,sonra şarkılar arasında geçerken the lost child a denk gelirsin dur lan bakayım iyi albüm sanki dersin.Sonra açıp 2 saat aralıksız dinletir kendini,değiştirmeye gerek bile kalmaz,çoktan seni içine almıştır zaten.Bu kadar saçma tasviri,sıkan cümleleri bana zahmet edip kurdurduysa bu albüm şaheserdir zaten.Dinlemeden ölmeyin.
