Ne yapsan kurtaramadığın en güzel duyguları sonuna kadar zorladığın birazda kafayı yemek üzere olduğun içindir. Hep yapacak birşeylerin olmalıdır kötüde olsa iyide olsa ama sessizlik ve beklemek zamanın en çok anlamsızlaştığı ütopyadır. Güzel yada ağır derecede kötü birşeylerden sonra gelirse tadından yenmez bulutların üzerinden kendini dünyaya bırakmak gibidir bir akşam üstü ama şimdilerde çokda yorulduğunda, bıraktığında ve tüm dünya senin olsa cömert olmadan bile tek kalemde bağışlayabileceksen öyle sanıldığı gibi "kalbinle yazamazsın" çünkü yazacak bi kalbin yoktur ölmüştür o sen farklı birisindir artık yada ölmeyi bekliyodur bir köşede çok fazla yıpratmışındır onu bu bataklıktan çıkmaya çalışırken.
