Bir gece bir ses rahatsız etti beni uyandım. Uyandığımda kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu, nefes bile almadan beklemeye başladım. Tak tak tak. Kapım kırılacakmış gibi çalıyordu, gecenin bir yarısı, korkudan altıma yapmam için bir şey daha bekliyorum, ölüyorum korkudan. Köpeğimi alıp götürmüş arkadaşım bir kaç günlüğüne, ha dedim sıçtım, hırsız kapıyı çalıyor işte!
Kedilerden ikisi odamda, kaldırmışlar başını odamın kapısına bakıyorlar, resmen kilitlenmişler.
TAK TAK TAK TAK.
Kalkıyorum yavaşça, ışığı zaten kısmışım karanlık değil, odamın kapısı kilitli açıyorum, titreye titreye yürüyorum.
TAK TAK TAK..
Kapı çalıyor yine. Kim o diye bağırıyorum, o ses benden çıkmadı diye düşünüyorum, öyle bir ses tonu yok çünkü ben de.
Kapıya yaklaşıyorum, bakıyorum kimse yok, ben hala kapının deliğinden bakıyorum ve TAK TAK TAK. Bir kaç adım geriye gidiyorum, kapıya hiç durmadan vurmaya devam ediliyor..
Diye bir şey anlatmak isterdim ama yok. Bu monoton yaşantımda cinler, hayaletler, ne bileyim belki de uzaylılar, al basmalar, gul yabani gibi hiçbir şey ilişmiyor bana. Gece yatıyorum, sabah uyanıyorum, işe gidiyorum, geliyorum, uyuyorum uyanıyorum. Kabus bile görmüyorum. Olsa da az heyecan yaşasam istiyorum o da yok. Çok acı.
