şimdi aslında yine bir nevi iç dökme olarak nitelendirsek de çok erken saatte bir iç dökme bu, normalde bu saatlerde dökmem biraz daha gecenin sineme çekilmesini beklerim velhasılı olacak gibi değil yarın bir final daha var uyumam gerek.
her ne ise, sanırım evet oldukça yalnızım, çok da fazla. bunu değerlendirmek pek de güzel olsa da (izlemediğin çoğu filmi izlemek, yalnız dolaşmak, insanları incelemek gibi gibi) bir noktada insana çok koyuyor, gerçekten çok koyuyor. hani dost olarak nitelendirip de sarılıp anlatabileceğin kimsenin yanında olmaması gibi gayet de yürekten koyan bir durumdan söz ediyoruz. açıklık getirmek gerekirse benim hiç çocukluktan kalma dostum ya da arkadaşım olmadı, bu elbette sinir bozucu ve üzüntü verici bir şey ancak ve ancak bende çok da fazla hüzün yaratmasına sebebiyet verdi. adam gibi dost kazanamıyorum, insanlar benden anlamsız biçimde nefret ediyor ve bana sanki rakip gibi bakıyor. çok üzülüyorum sözlük. bana diyeceksiniz, burada binlerce insan ölüyor, hayvanlara işkence yapılıyor, gezide direniyoruz, sikerim her bir olayı sözlük ben varım burada ben de varım, içimdeki çocuk işkence içinde ölüyor, direniyor.
sıkıldım yazmaktan yine olmayacak böyle sözlük, çok yalnızım, çok.
edit: imla ve pürüz.
