ilk ibrahim sadri'den dinlediğimde beni uçurumların kenarına sürüklemişti. defalarca dinledim. ibrahim sadri bu şiiri gerçekten bir başka yorumlamış. derken aynı şiiri oktay kaynarca'nın da okuduğunu öğrendim. bir hışımla dinlemeye başlamıştım. ancak oldukça fiyasko. vurguları, ses tonu ile caanım şiirin içine edilmiş.
