önce şok, ardından da garip bir rahatlık ve güven yaratan eylemdir.
bununla ilgili bir anımı paylaşacağım.
belimden aşağı inen saçlarım vardı, bir sabah kalktım, yanımdaki arkadaşıma kalk çıkıyoruz dedim. (küfretti tabi daha gözünü açmamış) neyse kuaföre gittim. dedim sen kes bu saçı, bekle biraz falan dedi. adam biliyor pişman olursam ağlayıp zırlayacağımı. neyse yarım saat geçti kuaför inatla beni almıyor, istiyor ki fikrimi değiştireyim fön çektirip çıkayım. abi dedim ver makası, aldım bi anda düzeltilemeyecek şekilde kestim. sen deli misin diyenler, saçını bana sat diyenler, ay kıyma diyenler falan. dedim eğer ben bu hareketi yapmasaydım buradan yine uzun saçlı çıkacaktım. küt kestirip çıktım.
ilk çıktığım anda elimi saçıma bi attım, lan saç gelmiyor. gözüm doldu. ama ağlamadım. 4 5 sene önce oluyor bu. hala kısa saçlıyım ^^
