herkesin en az bir kere özellikle türkiyede denemesi gereken ulaşım ve taşıma sistemi.
Öncelikle neden türkiye dedim yurt dışında pek türkiyedeki gibi yavaş trenler yoktur geneli yüksek hızlıdır ve ücret olsak pahalıdır ama türkiyede biletler yarı ücretlidir ve yavaştır.
Interrail yerine interfly yapmış biri olarak hep uzun soluklu tren yolculuklarını merak etmişimdir.
Bu nedenle de balıkesirden bir arkadaşımı da kafalayarak yaz tatili döneminde dönüşü trenle yapmaya ikna ettim. Bavullarımızı kargoyla yollamıştık sadece bir haftalık giyecek eşya ve ıvır zıvır kalmıştı toplasanız bir orta boy valiz etmezdi.
Ankara garından ben izmire arkadaşım da balıkesire gidecekti.
Saat sanırım 7 veya 8 gibi tren hareket edecekti. Tecrübeli bir arkadaş sayesinde bir sırt çantasına yiyecek ve içecek doldurduk. Söylediğine göre trenin lokanta bölümü hem pahalı hem de yemekleri bayat oluyormuş.
Taksiyle gara geldik ve trene yerleştik.
Normal otobüse göre koltuk araları geniş olduğundan gayet rahat edeceğimiz belliydi.
Işin aksiliği okullar tatil olduğundan trende pek yep bulunmuyordu bu nedenle ben teklide arkadaşım tam hizzasındaki çiftlide yer bulabilmistik. Ve onun önünde de genç bir bey oturuyordu belli ki ya bizim gibi macera arıyordu ya da hiç bilet bulamadığından treni tercih etmişti.
Ilk izlenim olarak kesinlikle alt tabaka denilen insanlara hitap ediyordu otobüse verecek parası bile olmayan aileler trenle yolculuk yapıyordu. Gayet garip gelmişti bana bizlerde sınıfsal fark yoktur pek trenlerde ama burada vardı.
Ve ilk rezilliğimi de daha hareketten 15 dakika sonra yaptım.
Koltuk çok dik olduğundan yatırmaya çalıştım ama sıkışmış herhalde beceremedim. Sonra önümdeki koltuğa ayağımı dayayarak parmak uçlarımdan güç aldım ve sırtımla ittirdim fazla güç almış olacağım ki benim koltuğum eğileceğine öndeki koltuk kendi etrafında iki tur attı ne olduğunu anlamadan şaşkınlıkla bakakaldım. bütün trendeki konuşma bitmiş bana bakıyorlardı. Arkadaşım benden önce şoktan çıkıp kahkaha atmaya başlamıştır fakat ben hala koltuğu düzeltmeyeb çalışıyordum önümüzde oturan beyefendi yardımcı oldu fakat bembeyaz tenim kıpkırmızı olmuştu.
Eskişehire geldik ve yan yana oturunca öndeki beye teşekkür ettim. O da ilk defa trene bindiğiniz çok belli ilkler hep zor olur sorun yapmayın hepimizin başına böyle şeyler geldi dedi.
Ama arkadaşımın daha başına gelmemişti. yaz tatili çalışma muhabeti yaparken sabah olmuştu 5 sanırım tren oldukça boştu (en azından bizim vagon) derken arkamızdaki çift tartışmaya başladı kız sevgilisine vurmaya çalışırken arkadaşımın kafasına şaplağı indirdi gülmemek için kendini zor tuttum. Sonra düşündüm hangimizin yaşadığı daha vahimdi diye neyse balıkesir'e geldik ve arkadaşım ayrıca kızda indi. Çocuk kendi kendine gitar çalıp söylüyordu. Birden yanıma gelip sorular sormaya başladı ve belki de tanışmamız kader dedi.
Az önce sarmaş dolaş olduğunuz sevgiliniz indi hangi kaderden bahsediyorsunuz dedim.
Güldü zaten uzatmaları oynuyoruz dedi.
Bugün benim için sevgilisini bırakan adam yarın beni daha güzel bir kız için bırakır, bu konuşmayı hiç yapmadık kabul edelim dedim ve daha önlere bir yere geçtim. Izmir'e indiğimde tam 14 saat geçmişti yolculuğumda.
Bir daha trene bindim mi hayır.
