cennetin kıyısındayım sen gülünce
yüzünün kenarına vuran bir garip dalga gibi oluyor içimde duygular sen bu şehri arşınlarken,
saçların hiç tutamadığım yağmur gibi rahmet;
varlığın varlığıma en büyük merhamet kadın.
bu şehrin griliği dokunmuyor sen ellerinle değince duvarlarına evimin.
geceye en büyük isyan senin o pırıl pırıl gözlerin.
hallaç pamuğu gibi savuruyor hüzünleri bir bir "seviyorum" deyişin senin.
sen varken özgürlük, ne yabancı, ne uzak, ne öteki kelimeymiş meğer.
coğrafyamda es, yağ, gürle şikayet olmaz;
zira bu iklimin sultanı sensin.
