uzun süren ilişkilerde çift daha çok sevgili değil, birer aile ferdi gibidir..
kavga edilir, tartışılır, meydan muharebeleri yapılır.. ancak bir türlü ilişki bitmez..
kişiler bu muharebelerde doygunluğa ulaştığında, ilişki kendi kendini emer ve bitirir..
yani taraflar 'bitti, ayrılalım' falan demez..
bir süre sonra kendisi bitmiştir..
işte o biten ilişkinin boşluğu aslında bir elmanın iki yarısı olan çiftin, ayrılmasıyla olan yarım elma eksikliğidir..
bir manava gitseniz, yarım elmayı alır mıydınız?
işte yarısı tükenmiş birey de hayatında değer görmemeye başlayabilir..
ilişki öncesi kendi olan bireyden, insanlara asıl verilmesi gereken 'ilgi, değer, saygı' hepsi diğer yarım elmaya gidince, arkadaş eksiğinden ötürü boşluk yaratmaktadır..
