bi yere içmeye çağırırsın, onda bile muhabbet dönüp dolaşır ve derslere gelir, bir daha da bu eksenden sapılmaz.
hocaları ve okulu eleştirmek başta keyifli gelse de bir noktadan sonra aynı muhabbet baymaktadır.
bu arkadaşlar için tek sosyallik kütüphanede toplanıp ders çalışma etkinliğinde bulunmaktır. onlar için hayattaki en önemli şey yüksek not ortalamasıdır, 0.01 bile düşse onlar için hayatın sonu demektir. ba gelen dersleri tekrar alan örneğini bile gördüm.
sabahın köründe telefon eder "agaaaa x dersinin y notu açıklanmış kaç almışsın?" diyerek günümün ağzına sıçar. bu "kaç aldın" cümlesi onlar için fix bir kalıptır bu arada. çünkü illa kendi notunu başkalarıyla kıyaslama stratejisi içindedirler.
