Geçici bir durumdur. insan doğası gereği sever. doğduğu ilk andan itibaren bu anne sevgisi ile başlar.
dönem dönem insanlar bu boşluğa düşer. sanki hiçbir şey hissetmiyormuş gibi. yıllardır sevdiği sandığı insanlar ile vakit geçiriyormuş gibi hisseder. kendisi ile ilgili bir aydınlanma yaşadığını zanneder. buna göre o artık sevemeyen bir canlıdır, kimseyi sevemiyordur.
yok efendim öyle bir şey. insan sever, sevmekten asla vazgeçmez. içgüdüsel olarak seveceğini düşündüğü kişiler ile yakınlaşması da hep bu yüzdendir. düzelir bu tür şeyler.
