zamanında birini o kadar çok sevmişsinizdir ki yaşadıklarınızdan sonra istesenizde tekrar edemediğiniz eylemdir.
Geriye dönüp baktığınızda onu da sevemezsiniz. buz gibi olmuştur kalbiniz, ölü kadar soğuk... sevmek istersiniz sadece herhangi birini. karşınıza çıkanlardan bir şey ummadan, o duyguyu tekrar hissetmek istersiniz ama olmaz bi türlü. başkalarının sizin için yaptıklarına sadece teşekkür etmekle yetinir ve kalplerinden olabildiğince uzağa gidersiniz. boğar çünkü tüm bunlar sizi. eskiden birinin yüzünü 5 dakika olsun görebilmek için mesafeleri yok eden sizken şimdi en uzağında kalırsınız bu duyguların. etrafınıza bakar mutlu çiftler görürsünüz özenirsiniz bazen. olur ya bir gün yine olur dersiniz. ama o gün hiç gelmez. onların yaşadıklarına bakar güler geçersiniz. basit gelir artık hepsi. o kavgalar, tripler, anlamsız bakışmalar hepsi boştur sanki. daha yasayacağım çok şey olmalı. bir konsere sevgilimle gitmeli deli gibi eğlenmeliyim, birlikte saçmalamalı, ağlamalıyım onun bir derdine, bazen özlemden ağlamalıyım mesafeler olduğunda, sonra öyle özlemeliyim ki koşarak sarılmalıyım boynuna. En saçma heyecanları yaşamalıyım bir mesajını ellerim titreyerek beklemeliyim. Ailesiyle tanışmaktan korkup kaçmalıyım belki. bir sürü anı biriktirmeliyim onunla. daha neler neler. düşünürsünüz hepsini ama bunları yaşayabileceğiniz kimsede yoktur hayatınızda. sevmeyi unutmuşsunuzdur çünkü. artık istesenizde yaşayamazsınız hiçbirini. Zor şey sevememek. sevmekten daha zor.
