Bazen Anneden bile daha otoriter ve katı olmaktır.
1)Pc'de oldukları her an kontrolüm altındalar. Annem gibi gizli gizli bakmam. Ta yanına varıp sorgularım, hatta kendim bakarım. Sonra da ters ters bakıp uzaklaşırım.
2) dışarıya çıkacakları zaman evde annem yoksa bana sorarlar.
3) her hangi bir bilgiye ihtiyaçları olduğunda bazen yardım etmem. Çünkü kendilerinin bulabileceğini düşünürüm.
Bu yüzden çoğu zaman zırlarlar ama bu bende ise yaramaz. Hatta sadik zevkler yaşatır.
4) dinsel ve psikolojik bilgileri en çok ben kazırım zihinlerine. Gerisinin umrunda değil...
Ben önemli olduğunu düşünüyorum.
5) iyi günümdeysem ve uslu durmuşlarsa onlara şarkı söyleyip, kitap okurum, börekler güzel yemekler tatlılar pastalar yaparım.
Bu onların çok hoşuna gider. Ve bazen yumuşamak aradaki bağı daha da güçlendirir. Yakınlaştırır.
6) genelde okuldaki sorunlar bana anlatılır. Malum anne çok katıdır. Bulduğu tek çözüm karşı tarafı dövmek olur.
Ki çözümü dayakta görüyorsam konuyu anneme aktarırım.
Evet bazen dayak gerekli. Her çocuk bizimkiler gibi değil. *
7) maalesef bazen sinirimi onlardan da aldığım oluyor. .. Hele ki ortanca az çekmedi benden. Neyse ki çok da kötü biri değilim.
Not: sadece en büyükle aram 6 yaş, arkadaş tipi kardeş ilişkisi düşünemeyiz zaten.
