bir başarı öyküsü. benim nazarımda en az ali koç kadar taşağı olan canlı. şöyle ki;
kardeş, planktonlar çok küçük ibneler. son derece küçük. hani tekneyle açılıp "olm bugün planktonların dünyasına giriyorum" deyu havaya girip, pür dikkat izleyerek bulabileceğin canlılar değil.
faidesi ne? sonsuz. besin zinciri, ekolojik denge, fotosentez falan. yani ben burada bilgilerimi size zerk etmek marifetiyle genel kültürüme oha çektirme niyetinde değilim. tabiat itibariyle mütevazi bir tekel bayisiyim.
neyse aga, minik şeyler bunlar. ama fena işlevsel. peki biz napıyoruz? kayıtsız kalıyoruz. amına koyim penguenlerin nesli tükeniyor diye ağlayan kız çocukları bu memlekette. ama planktonlar kim ki onlar için ağlayalım di mi güzel kardeşim? haa buradan sakın penguen düşmanı olduğum anlaşılmasın. penguenleri severim. hatta benim başörtülü arkadaşım var. benim kürt arkadaşım var. allah belamı versin benim 2 tane gay arkadaşım var. lezbiyen arkadaşım yok. olsa yavşarım zaten. solcuyum ben. atayiz arkadaşlarım var. offf amına koyim entelim işte, konu nerelere geldi, nalet olsun şu önyargına!!!!
sitemkarım. şu ruh halimi rahmetli müslüm baba görse bi şarkısına konu ederdi. isyanım var aga!
isyanım var insanlığa. planktondan, sünger bobdan sonra haberdar olan bu dünya fertlerine sitemim var! lütfen özen, hassasiyet. ağlıyorum lan şu anda!!!
