genelde bahsedeceğim olayları bir kaç ay öncesinden tecrübe eder, muhasebeden geçirir, şöyle ince eler sık dokur öyle yazarım.
ben bir kış çocuğuyum. dolayısıyla kışın doğmanın o verdiği soğukluk hem gerçek hemde mecazi anlamda kanıma işlemiş. yaz kış kanım hep soğuktur, ve genel olarak mecazi anlamda da soğuk biriyim. ve bugune kadar pek hızlı yaşanan ilişkilere karışmadım. hiç demedim ama. bende hızlı da olsa bir şeyleri tecrübe ettim.
konuya yavaştan giriyorum. bilirsiniz her insanın, basit bir insanın bile arka bahçesi dediğimiz bilinmeyen güzellikleri , saklı defterleri gizleri vs.leri vardır. ve bu arka bahçeyi öyle her insana açmayızda...
genelde sıcakkanlı arkadaşlarımız bu arka bahçelerini hemen açarlar. ve sizden de hemen açmanızı isterler. en kötüsü de hızlı gelişen olaylar, birbirini iyi tanıyamama gibi şeyler nedeniyle, bazı zamanlar zora düşersiniz. birde bu sıcakkanlı arkadaşlarımız genelde asabi olurlar. fakat sıcaklıklarından göremezsiniz. öyle asabilerdirki, en kötü bir anda sizi derinden yaralayabilirler, patavatsızca davranabilirler. buna ben, size açtığı bahçeden kovma olayı derim. evet, en son, beni bahçesine açan kişi, bir anda beni o bahçeden kovdu. bana git dedi. bende her zamanki sessiz kararlılığımla son söz olarak ona ''tamam'' dedim. başka da bir şey demedim. en son dikkat çekmek amacıyla ölüyorum falan yazmış. üzülmüş muhtemelen bana o şekilde davrandığı için. ve ben ona sadece '' sürün'' dedim içimden. ciddi ciddi bunu dedim. çünkü beni çok kırdı. beni dövmekten sövmekten beter etti.... ah sıcakkanlı insanlar... ilişkilere hızlı başlayip hızlı bitiriyorsunuz. bu yüzden artık bu sondu sizlerle kurduğum iletişim. bundan sonra benden lütfen uzak olun.
soğuk kanlı insana gelelim. mesela ben. sınıfta bana hep derler. sen neden aramıza girmiyorsun, neden bizimle konuşmuyorsun, içine niye kapanıksın. içimden onlara sadece '' bok yüzünden he anladın mı? '' diyorum. tabi dışımdan, karakter meselesi deyip ağır abi rolüne bürünüyorum.
ve bu zamana kadar, uzun süren dostluklarımı kurduğum kişiler, genelde ağırdan birbirimizi tanıdığımız basbaya soğukkanlı kişilerdi.kaç senelik dostluklarım vardır , erkek ya da kız, senelerdir konuşurum. biriyle en son artık konuşmuyorum bana yan gözle baktığı için.
soğukkanlı insanları pek sevmezsiniz, onları gözünüzde basit bulursunuz, ama aslında gerçekte öyle değildir. o insanlar sizlere hep bıyık altından güler cicişler. soğuk kanlı insan her şeyi ağırdan alır, size kolay kolay arka bahçesini açmaz, her ayrıntıyı bir seferde demez. belkide saniyeler süren bir olaydaki ayrıntıları taksit taksit anlattığımı bilirim ben...
ve soğuk kanlı insan size o arka bahçesini açtığı anda, buna değer gördüğü için açmıştır. bu sıradan bir olay değildir ve artık sizinle uzun süren dostluk kuracaktır. <<dost acı söyler>> sözünü hep benimsersiniz. en son dostum dediğim insan beni azarladı bir hatamdan dolayı ve ben o hatayı bir daha yapmaktan vagzeçtim. akıllandım. yaa dost acı söylermiş. ben öyle ''ayh beni azarlayamaz'' deyip kesip atmam işte. bizim dostluğumuz böyledir kuzucuklar.
neyse, biliyorum kimse okumaz yazdıklarımı ama, sonuna kadar okuyan varsa organ bağışı yapacam. *
