gezi olaylarında çok acımıştım kendisine. bu kadar büyük toplumsal bir olaya sessiz kaldığı için tepki toplamıştı. yani ne he ne yok demişti. hayran kitlesinin azımsanmıyacak bir kesimi sokaktaydı ve onlara destek verse onu buralara getiren abiler alırlardı elinden şekerini, sussa abilerden yana imaj çizecek oda beter bi durum ki öyle oldu.
ağlamaklı "mesele benim sokağa çıkmamsa çıkalım o zaman kurtarayım bla bla bla" diye bi konuşması vardı. bildiğin çaresiz lan dedim ne yardan ne serden vaz geçebiliyor bu gezi en çok bu arada kalmışlara koydu diye düşündüm. bide bi adam sokağa çıkmasa da olur. eğlence dünyasının tepesinde bir adam, millet buna bakarak götünü başını sallıyor. diye düşündüm, yansıtması gereken bi fikri olması gerekmez kıçını başını sallasın yeter diye düşünüyordum ki;
soma'ya kadar. oraya bir sürü kişi gitti, programcı, sanatçı, şarkıcı, sivil, siyasetçi. bi tek murat boz gözüme takıldı desem heralde yalan söylemiş olmam. yazın ki olaylara verdiği tepki ve basın açıklamaası ile başka bir toplumsal olayda verdiği tepki kişiliğini ortaya koydu, şark kurnazlığıdır yaptığı ki herkesin gardının indiği bir anda yazın açığını kapama çabasıdır gözümde.
yapmasaydın olurdu, sen gidince bütün acıları dindi mi o insanların. kimi kurtardın? maske takıp madene mi girdin? sen olmasaydında olurdu, bulunduğun programdaki gelen kızlara yaz (genelde öyle yaparmış) yeterli. sanırım.
