8.
-
Çocukken haftalar bana asırdı
Derken saat oldu, derken saniye
ilk düşünce beni yokluk ısırdı
Sonum yokluk olsa; bu varlık niye?
Yokluk, sen de yoksun; bir var bir yoksun
insanoğlu kendi varından yoksun
Gelsin beni yokluk akrebi soksun
Bir zehir ki; hayat özü faniye...
necip fazıl ın vefatından önceki son şiiri. vefatını şiirden saymazsak.
