Beni ağlatan tek şiirdir. Sanırım ilk okuduğumda ortaokul yıllarının hazin sonlarındaydım. içimde yaşamın vermiş olduğu buhran ve mutluluk. Karmaşıklık kuantum fiziği gibi sayfa sayfa. Bu şiiri okumuştum, hiç unutmam. Duygusal olarak kendimi muttasıl vaziyette derin düşüncelerde bulmuştum. Kahramanmaraş'lı olmamın da vermiş olduğu buruklukla Şeyhoğlu Satılmış'la aynı duyguyu paylaştım. Dedim ki ben bu şiiri ezberlerim. Evet, ezberledim de. Bende bıraktığı o hazin hüsran hala göğsümü daraltır. Sen ne ne güzel bir şiirsin böyle.
