Bundan 2 sene birkaç ay önceydi.
O zaman daha bir saçma düşünüyordum.
E tabi yaşım daha da küçük, annemden izin almadan boyatamam.
Bana iyi düşün cevabını veren annemle gittik kuaföre.
Ergenlikten öleceğim tabi, düşüncelere bak.
Bir hevesle istediğimi yaptırdım, iyice göze çarpan bir şey oldum çıktım. Ağlamıştım hatta bayağı, böyle istemedim aslında diye.
Sonra birkaç ay içinde biraz büyümüş olsam gerek eski haline getirmek için Uğraştım saçlarımı..
Ama biraz yıpranmış ve boyları kısalmıştı...
Önemli olan hevesimi almaktı benim için.
En azından 25 yaşına geldiğimde keşke yaptırsaydım demeyeceğim.
2 sene sonrasında - bu sene - saçlarım doğal haline, renk uzunluk bakımından, döndü.
Sabahın köründe fotoğraf baktım, aklıma gelme sebebi bu.
Çok şükür her yerini boyatmamışım.
