spielberg'in kendisinden 20 sene sonra ai (yapay zeka) filminin başında sorup, cevabını veremediği suali 1982'de yanıtlamış filmdir.izleyenler hatırlayacaklardır, yapay zeka'nın üretim aşamasında biyomekanik deha, odadaki ilgililere bu yeni modellerin insani duygulara sahip olacağı, karşılıksız bir sevme ve sevilme hissiyle dünyaya gözlerini açacaklarını söyleyince, genç bir kadın eğer bir insanla aynı duygulara sahip olacaklarsa insanoğlunun bu makinelere karşı ahlaki sorumluluğu ne olacak demişti.
ridley scott bu distopyada bunun cevabını ''tanrı ademi kendisini sevmesi için varetmedi mi'' popülistliğine kaçmadan net bir şekilde hiçbir şey olarak cevaplamış.kullanırız,işimiz biter ve atarız .filmdeki los angeles daha ziyade karanlık bir tokyo veya hong kong prototipidir.gökyüzü her daim karanlık ve asit yağmurları yağdırmakta. replikanların ölüm korkusu ve daha uzun yaşamaya olan istekleri öylesine kesif iken, harrison ford'un oynadığı ve etrafında süren insan mıydı replikan mıydı tartışmalarının bitecek gibi görünmediği decard karakteri robotları öldürürken bir robottan daha hissiz ve soğukkanlı. roy, biyomekaniğin tanrısı olan yaratıcısını acımasızca öldürürken , kendisini öldürmek için peşine düşmüş olan decard'ı affediyor ve ölmesine izin vermiyor. bu neyin fedası ? türdeşler arası bir dayanışma mı ?daha en az yirmi-otuz soru üretilebilir. çok sevdiğim bir arap atasözüdür. şiirin anlamı şairin karnında gizlidir der.
