Bir bayır vardı hatırlar mısın, sahilden dönerken hani. Mavi bisikletlerimizi tek elimizle sürmeye çalışırken bir yandan da çilekli dondurmalarımızı yerdik. Bazen otobüsler korna öttürürdü, biz neye uğradığımız şaşırırdık seninle.
Hatırlar mısın bahçenin en dibinde henüz olmamış erikleri nasıl da yerdik. Olmamış üzümleri nasıl hüpletirdik ekşi ekşi.
Tombalalarımız vardı bir de. isim-şehirlerimiz, bomlarımız. Kardan adamlarımız, su savaşlarımız.
Sahilde tam da orada durmuş minicik ellerinle bana uzattığın çekirdekler, oraya ne zaman gittin en son. Anılara. Ne kadar güzel bir çocukluk geçirmişiz meğerse. Bayramlarda tatiller de görürdük birbirimizi. Karneme bakardın hatırlar mısın matematik hep 4 olurdu ve sen bir gün 5 olacağına inandırırdın hep beni. Parka gidip oyun oynamazdık biz. Dereyi izlerdik. Bir keresinde çimlerden bir yüzük yapmıştın bana. Şimdi ben hiç yüzük takamam bilir misin. Solo testlerimiz vardı, hani Memduhtan aldıklarımız. Ne oynardık be! Sen hep yenerdin beni nasıl olur da bir taş bırakırdın hep.
Şimdi bakıyorum sana. Sen. Evet, sen ne zaman büyüdün be adam?
