lars von trier e bir daha hayran olduğumu anladığım,
ilk kez sevdiğim bir müzikal olması sebebiyle,
gerek döktüğüm gözyaşları, gerekse björk ün oyunculuğundan ziyade sesi,
masterpiece olarak adlandırabileceğim filmlerden biridir.
spoiler değildir;
harika bir filmdi gerçekten, hele -spoiler- jeff in hapiste iken telefonda seni seviyorum demesi,
bütün film tuttuğum gözyaşını akıtmaya yetti.
gel gelelim von trier e..
antichrist ve nemfomanyak filmleri ile ne kadar vahşi bir adam (bu kötü bir şey değil) olduğunu düşünürken,
içinde böylesine duygusal bir herif yattığını bilmiyordum..
bu adamın bütün filmleri izlenir.
evet.
izlemeyen arkadaşlara özellikle bayanlara şiddetle tavsiye edilir.
