babam da dahil olmak üzere bazı insanlar hep veren el olur. alan el olmak istemez çünkü gurur ve onur o kadar yüksektir ki bu insanlarda, kimsenin minneti altına girmek istemezler.
gelelim böyle insanların verdikleri borç parayı geri isteyememe durumuna.
burada da devreye bilinç altında yatan ben kimseye muhtaç değilim ama insanlar bana muhtaç algısı. paranın miktarını düşünüp ne kadar sinir de olsalar, minnet duyulan kişi olma kibirleri onlar için bir nevi huzur vesilesidir.
