sırf bu yüzden okulun ilk günleri okula gitmediğim pek sıktır. baban ne iş yapıyor dediklerinde cevap vermemek için. babam yıllar evvel vefat etti dediğimde diğer sınıf arkadaşlarımın bana acır gözlerle bakmaması için gitmiyordum.
fakat babanın uzun yıllardır ölü olması sana bazı yetenekler kazandırıyor. mesela sana ne zaman baban hakkında bir soru sorulacak bunu önceden kestirebiliyor ve insanların acıma duygusu ile suratlarıma bakmaması için oradan uzaklaşabiliyorsun. bir nevi kahinsin.
eskiden soruyorlarmış öğretmenler, şimdilerde bilmiyorum... hala soruyorlarsa bile tabi sınıfta o çocuklardan bulabilirse merak ediyorum tepkileri..
halbuki ne gereksiz bir soru. çocuk zaten kabullenmiş. sen neden kabullenemiyorsun? neden acıyorsun?
