gezi parkının efsane olmasının en büyük etkenlerinden biri bu düşünceydi.
oraya gelenler bir parti için, bir dernek ve ya örgüt için değil sadece özgürlükleri ve bir diktatöre başkaldırmak için oraya geldiler.
çoğu chp'yi mhp'yi en sert şekilde eleştiren insanlardı ama ortak hedefleri vardı, dikkat edin ilk haftalar gezi parkında hiç siyasi simge yoktu ne bir bayrak ne bir flama, ne bir şiddet eylemi ne bir aşırılık, sadece müzik, dans ve slogan vardı, sadece pasif direniş vardı.
