ailemin yanında ölmek isterdim. eğer ailem varlığımla yokluğumu bir tutmasaydı. evim, babam, annem, kardeşim... her an terk edecekmiş gibi konuşmasaydı. gece huzurlu uyumamı sağlayan ailem beni hep bir tedirginlikle yaşamaya mahkum etmeseydi.
bazen en sevdiğinden ayrı yaşamak zorunda kalırsın. çünkü anlatamadığı bazı korkular, insanın peşini hayatı boyunca bırakmaz. kişi bir yerde demirleyemez. çünkü rüzgarı korkularıdır ve en sevdiğinden bile ayırır onu. ailesiz kalır.
yaşamaya ikna edilebilir, ama her zaman en güzel ölüm şeklini hayal edecektir. en güzel ölüm şekli acılarının bittiğini önceden bildirendir. birdenbire değil, yavaşça gelendir. ölürken son kez ağlayabileceğin ölüm şeklidir. ama korkmadan.
